 |
 |
Thenie-Proverba |
 |
|
 |
|
Fjalen, sa e ke ne goje, e ke robin tend, kur te del nga goja, behesh rob i saj.
--- Populli
|
|
|
|
Reklama |
|
|
|
Menuja |
|
|
|
Vizitoret e castit? |
|
|
|
Kemi 28 vizitor(e) dhe 0 anetar(e) ne faqe ne kete moment.
Ju jeni vizitor anonim. Mund te rregjistroheni ne cast falas duke klikuar ketu
|
|
|
|
Perkujtimore |
|
|
| |
|
Nė krahasim me bejlerėt e tjerė, Zogu nuk kishte mjete, madje mund tė themi, ishte i varfėr. Por kishte gjėra tė tjera qė nuk i kishin ata: ishte mė I zgjuar, mė trim, mė energjik, mė serioz, mė bindės dhe mė popullor se ata
Eqrem Bej Vlora: Kujtime (3)
Dhe mė 1923/1924 i tillė mund tė ishte nė Shqipėri vetėm njė bej - Ahmet bej Zogu. Ndaj edhe pėrreth tij u mblodhėn tė gjithė ata qė kėrkonin udhėheqje dhe pėrfitim. Nė krahasim me bejlerėt e tjerė, Zogu nuk kishte mjete, madje mund tė themi, ishte I varfėr. Por kishte gjėra tė tjera qė nuk I kishin ata - ishte mė i zgjuar, mė trim, mė energjik, mė serioz, mė bindės dhe mė popullor se ata. Atij i duhej tė luftonte qė, sė pari, tė afirmohej mes sėrės sė vet, pra pėr diēka qė tė tjerėve u kishte rėnė nga qielli. Ndaj edhe meritat e tij ishin mė tė mėdha, kurse sukseset mė tė pėrligjura dhe mė tė ēmueshme. Nė fund tė vitit 1923, kur ne deputetėt e Asamblesė Kombėtare Legjislative u mblodhėm nė Tiranė, ai ishte kryeministėr dhe pa dyshim, personaliteti mė i rėndėsishėm nė Shqipėri. Se ēpėrfaqėsonte ai nė tė vėrtetė, asnjėri nga ne nuk e dinte mirė, por paraqitja e tij ishte aq bindėse, rrezatonte aq epėrsi dhe ai vetė besonte aq fort nė misionin dhe nė tė ardhmen e vet, saqė ishte e vėshtirė tI shmangeshe fuqisė tėrheqėse tė personalitetit tė tij. Por, po kėto veti e kishin ēuar deri nė pikėn e vlimit edhe urrejtjen e zilinė e ish-bashkėpunėtorėve tė tij demokratė. Tirana e atėhershme ishte njė fshat, ndonėse nė rritje, me tė gjitha tė kėqijat dhe kėrkesat e njė selie. Ardhja e menjėhershme e disa qindra vetėve, disi me pretendime, e keqėsoi edhe mė tepėr ngushticėn, edhe mė parė, tė ndjeshme, tė strehimit. Zoti Vianxoni, hotelieri italian qė mbante nė Vlorė Hotel Albania kishte improvizuar nė dy shtėpi tiranase njė si pension evropian. Pajimi i tyre ėshtė vėshtirė tė pėrshkruhet, sepse konceptet evropiane nuk mjaftojnė pėr tė pasqyruar njė primitivitet tė tillė. Dhe neve, deputetėve tė Asamblesė Kombėtare, qė tė shoqėruar nga trimat tanė, shkonim rėndė-rėndė nėpėr rrugėt e baltosura e plot gropa pėr nė vendin e mbledhjes, na dukej vetja si ca burra tė mėdhenj shteti dhe udhėheqės, edhe pse nė thelb, nuk ishim e shumta veēse ca kryepleq fshatrash qė kapardiseshim si misėrokė. Kjo ishte fusha ku zhvillohej gara midis pothuajse gjithė pjesėmarrėsve tė panairit politik nė Tiranė, ndėrkohė qė Ahmet Zogu, i mbrojtur nga autoriteti i shtetit dhe i trimave tė vet nė shtėpinė e tij apo nė zyrė, vriste mendjen seriozisht pėr mjetet dhe rrugėt qė mund ta ēonin pėrpara ngjitjen e tij, por edhe qė tė konsolidonin idenė e shtetit dhe organizimin e tij. Kjo punė i duhej lėnė atij! Kur kėsaj I vė pėrbri veprimtarinė e kundėrshtarėve tė tij, intrigat e pėrhershme, spicat dhe paralizimin e bisedimeve nė Asamble, atėhere nuk tė habit edhe zhvillimi i mėtejshėm I ngjarjeve. Tirana nė atė vjeshtė dhe dimėr tė 1923/24-s nuk tė ofronte, siē vazhdojnė tė besojnė edhe sot disa fantastė, pamjen e njė qendre liberale, demokratike, por nė rastin mė tė mire tė njė ēerdheje mjerane intrigash, ku nga mėngjesi nė darkė zhvillonin punėt e tyre tė errėta llafazanėt dhe cubat armėvringėllitės. Ata pak qė kishin koncepte tė tjera pėr konkurrencėn demokratike, rrinin mėnjanė dhe vėshtronin nga larg me neveri, duke dashur tė mos ndyenin duart nė kėtė lojė. Midis tyre isha edhe unė. Unė nuk kasha asnjė dyshim se kujt duhej tia jepja votėn, apo cilėn anė duhej tė mbėshtesja - pėr kėtė bindjet e mia konservatore ishin tashmė tė pjekura - por shpesh kisha ndjesinė se me botėkuptimin, parimet dhe kulturėn time, unė qėndroja mė afėr grupit tė urryer demokratik, sesa grupit konservativ, i cili me mungesėn e tij tė plotė tė qėllimeve, mė dukej krejt i huaj. Pėr mė tepėr qė fati ma kishte caktuar edhe karrigen pranė grupit demokratik. Unė rrija nė njė bankė me peshkopin ortodoks, Fan Noli, njeri shumė I kulturuar dhe simpatik, udhėheqės i Partisė Demokratike, me tė cilin mė hahej muhabeti pėr mrekulli. Kėtė e patėn zbuluar shpejt ca spiunė demokratikė dhe e kishin diskutuar nė njė mbledhje partie. Por njė udhėheqės tjetėr i tyre, Luigj Gurakuqi, njė shqiptar I shkolluar dhe i jashtėzakonshėm i asaj kohe, i shprehu me kėto fjalė tė qėlluara dyshimet e tij: Si mund tė jeni kaq budallenj dhe tė besoni se Eqrem beu mund tė kalojė ndonjė ditė nė anėn tonė? Si mund tė besoni se ai, pėrparimet e rėndomta tė tė cilit nė shkallėn e ulėt tė gjimnazit i njoftoheshin vazhdimisht telegrafisht tė jatit nga Ministria e Jashtme p. dhe m. nė Vjenė, do tė bėhet, befas, demokrat? Ai ėshtė aristokrati mė i shkolluar dhe mė i regjur nga tė gjithė: po tė ishte nevoja, qoftė edhe kundėr pikėpamjeve tė veta, ai do tė bashkohej edhe me djallin, mjaft qė tė na kundėrvihej neve! Ky zjarr i kryqėzuar komplimentesh tė dyanshme, nuk do tė kishte qenė, megjithatė edhe aq i rrezikshėm, tė mos kishte kaluar grupi demokratik nė disa veprime tė njė natyre tjetėr. Paladinėve tė mendėsisė demokratike u kishte rėnė nė kokė pėr poste dhe ofiqe zyrtare; me demokraci ata nėnkuptonin artin pėr tė zėnė njė post drejtues dhe pėr ta pėrdorur atė pastaj, sipas qejfit. Por meqenėse kjo ishte e pamundur me rrugė legale parlamentare (sepse ata nuk mund tė shpresonin kurrė pėr shumicėn nė parlament), ata kėrkonin ti arrinin qėllimet e tyre me mėnyra jolegjitime dhe tė dhunshme, ndėr tė cilat, mė e para, ishte mėnjanimi i kundėrshtarit qė u dukej mė i rrezikshėm, Ahmet Zogut.
(vijon)
Ne vazhdimin tjeter do tė mund tė lexoni:
- Cilat ishin planet e partisė kundėrshtare pėr Ahmet bej Zogun?
- A pranonte Partia Demokratike ta shfrytėzojė dhunėn pėr qėllime politike?
- Sa lehtė ishte tė vrasėsh nė Shqipėri?
|
|
|
|
