7 Prill 1939 Shkeputur nga "Historia e Shqipnis" e Z. Tajar Zavalani
Faqe 315
Trafiku nëpër rrugët ishte aq i dendun sa qi autobusi i pasagjerve prej Tirane në Korçë merrte dy herë ma shum kohë sesa zakonisht. Kryeqyteti ishte ba si nji kamp ushtërije me njisina të tankeve, artileris dhe 1 ..mbsoris rreth e përqark. Prej agimit në muzg, kodrat e blerta gmmojshin nga zhunna e topave qi përdoreshin për stërvitje ushtarake. Mbrenda disa javëve gati 100.000 ushtarë italjan me gjith armët e tyne nna të përsosuna kishin zanë kambë IMZOT FAN NOLI në Shqipni. Pjesa ma e nnadhe e kësaj ushtërije ishte përqendrue në Shqipnin e Jugut, me Korçën dhe Gjinokastrën si baza kryesore. Nga 2 miliard lireta qi do të shpenxoheshin në Shqipni, me urdhën të Mussolinit pjesa ma e madhe do t'i kushtohej pregatitjeve strateggjike. Me nji energgji qi meritonte me u përdor për qëllime konstruktive, autoritetet e okupacionit punuen për me e ba Shqipnin		nji kryeurë prej së cilës fuqit e Boshtit Rome-Berlin do të realizonin planin e tyne me sundue Europën. Ndërtimi i ajrodromeve ndën tokë dhe i fortifikatave ggjithfarësh do t'ishin mjetet e këtij zggjanimi kah lindja, mbas gjurmave të Perandoris Romake. Meggjithqi kto pregatitje strateggjike për qëllime agresive baheshin gati haptazi kurrkush nuk u mundue t'i ndalonte para se të bahej tepër vonë. Vala e disfatizmit qi kishte plakosë Europën kishte paralizue vullnetin e rezistencës edhe kur rreziku ndodhej te dera. Fqinjët e Shqipnis rrejtën vehten tue i besue sigurimeve me fjalë të Mussolinit se nuk kishte qellim me i sulmue. Qeverit e Athinës dhe të Belg^radit shpallën pa qeshun se ishin fare të qetësu- eme nga premtimi i «Duces» me respektue pamvarësin dhe tansin toksore të tyne. Natyrish Mussolini nuk do ta kishte vështirë me gjetë nji shkak për t'i shpallë luftë Greqis ditën qi pregatitjet ushtarake të ishin plotësue. Dhe kështu ngjau në të vërtetë. Mussolini u ba çempioni i nacionalizmit shqiptar për të futë disi në kallëp agresionin e paprovokuem kundër Greqis. Propaganda fashiste paditi qeverin greke për persekutimin e Shqiptarve të Çamëris. Bile u zgjodhë edhe nji viktim i këtij persekutimi, nji farë Daut Hoxha, për të derdhë lotë krokodili mbi vuejtjet e tij fizike dhe morale. Mrapa sqenës, ministri i jashtëm Ciano punoi, mbas pohimit të tij, për të sigurue suksesin e aventures fashiste. Hetimet e tij e kishin bindë se qeverija greke ishte korruptue deri në palcë, kështu qi përparimi i ushtëris italjane deri në Athinë do t'ishte, si me thanë, nji paradë ushtarake. Nji dit të tetorit 1940 bota mësoi me habitje të vërtetë ose të trillueme se Italija i kishte shpallë luftë Greqis. Mbasi i pat mohue popullit shqiptar lirin me çfaqë

                                                                                                                 Faqja ne vazhdim