Zolejka

Nga gjithė vėndet, Misiri,
ka qen' e ėshtė m'i miri:
gjithmonė jeshil bari;
s'ka tė sosurė behari. ..
Pem' e lule gjithė moti,
e ka bekuarė zoti.
Piramidhetė me diell,
kanė kokėnė nė qiell.
Buēit Nili nat' e ditė,
bie uje tė floritė. ..
vadit fushėnė tė tėre
nukė ka vėnd tė mos zėrė,
Ujiten dhe hurmadhjetė
dhe venė, venė pėrpjetė.
Veriu s'reshtet kurrė,
kur ze e lot me pelhurė,
mbanė Nilit punėmbarė
ka qenė Tani; mė parė,
ka qėnė kryqyteti
se kėtu kish fronė mbreti.
Tani ka qenė njė herė
qytet i madh e i gjcrė;
nė mes tė kėtij qyteti
ka qenė pallat i mbretit,
se nė kėtė qytet rroi
Apofi, kur mbretėroi.
Pranė mbretit, nga veriu,
rrinte zoti Petefriu,
i nderuar nė Misir,
se mbreti e kish vezir.
Mendjemadh e zemėrmirė
kishte nė dorė Misirė:
Petefriu mbretėronte
se Apofi shum' e donte;
Apofi me Petefrinė
bashkė rrinė, han' c pinė. ..
Petefriu u martua
mori Xolejkėn per grua.
Moj Zolejke, nga ke dalė
qė ke diellin nė ballė?
Zolejkė, kush tė ka bėrė
qė manitenė tė tėrė?
Tė ka bėrė zoti vetė,
nukė ke shoqe ne jetė!
Kush pa bukurinė tėnde
dhe nuk lojti nga mėntė?
Kur do Zolejka tė dalė
me karrocė ja me kalė,
vetėm a me Petefrinė,
ysmeqarkat pas i vinė.
Kur del Zolejka merr erė
dalin dhe shumė tė tjerė,
nukė rri njeri pa dalė,
kush ta shojė mė nė ballė!
Zolejka rri e mentuar
dhc ve kokėnė nė duar. ..
ysmeqarkatc s'guxojnc
te lozin e tė kendojnė.
Ē'ka Zolejka qė s'gėzon?
zonjė si ajo kush rron?
Kush ka tė tilla tė mira?
Kush ka gjėra tė pavdira?
Kush ka burrė mė tė mirė?
Burr' i saj urdhron Misirė'. . .
Dashuri moj dashuri!
S'peshon ergjėnt e flori'. . .
Sa para bėn madhėria?
Nukė blihet dashuria.
Duro, Petefri, duro!
Zolejka nukė tė do'. . .
Apofi, mbret' i Misirit
i tha njė ditė vezirit:
pėr gjah sivjet s'kemi vatė,
po tė vemi kėtė natė,
se ditėn bėn shumė vapė;
nė mėngjes ktheheml prapė,
Mbreti kėtė fjalė foli,
Petefriu jashtė doli
ysmeēin e tij kėrkoi
te Zolejka e dėrgoi
t'i thote tė mos e presė.
Nė pezul tė penxheresė
rrij Zolejka, si ngaherė,
kur pa Josifnė mė derė.
Nukė qe njėzet vjeē djalė.
mustaqja s'i kish dhe dalė,
ish i bukurė si ēupė.
dhe pėr tė pirė nė kupė.
Arapinka tė kėndonin,
Zoiejkėnc pergėzonin.

— Zonjė, mė dėrgoi zoti
Petefriu fuqiploti,
kėtė natė mos e pritni
vetėm tė hani, tė pini:
pėr gjah sonte do tė venė
qė tė dy bashkė me mbrenė. —
Kėto tha djali dhe priti,
po Zolejka psherėtiti,

— Pse mban kokėnė mėnjanė?
Qasu tė rrish kėtu pranė,
dhe Petefriu me mbrenė
ku tė duan le tė venė.
Ti tė rrish sonte me mua,
Josif, die qė tė dua!
Tė dua, tė dua shumė
dhe gdhij natėnė pa gjumė...
Qė ditėnė qė tė pashė,
zemėrnė time ta dhashė.
Dale tė tė puth njė herė!
Kėtė natė mos mė lerė
vetėmė me ysmeqarė,
Josif, bėhu djal' i mbarė!...
Eja tė rrish kėtu pranė,
kuvendojmė pėr babanė,
pėr mėmėn qė tė ka bėrė
dhe pėr njerzt' e tu tė tėrė.
Pse ke lėnė mėmėdhenė?
Kush tė shiti, ku tė gjenė?
Pse erdhe zure Misirė?

— Jeshė, foshnjė, s'mba mėnt mirė. ..
Po vėllezrit qė kam pasur
si vėlla s'mė kanė dashur,
dhe mė shitnė pėr tė holla!. ..

— Faqja jote posi molla,
goja jote si qershia,
s'tė ēmonetė bukuria!...

Tė dua, Josif, tė dua'
Sonte do tė rrish me mua;
do tė ham' e do tė pimė,
tė dy vetėm do tė rrimė!. ..
Se ėshtė jona kjo natė,
zoti e bėftė tė gjatė!
zoq e bilbilė, kėndoni,
kur tė gdhiet tė na zgjoni...
Mos ki turp, mos u bėn djalė.

— Zonjė, zonjė, tė jam falė!
Jam rob' i zotrisė suaj;
kėto fjalė mos m'i thuaj!...
Jetim i shkretė, fatziu,
mė ka Merė Petefriu,
si baba mė ėshtė sjellė,
mė ka rriturė si pjellė,
mė ka mbajturė me shpresė,
s'guxoj t'i da! i pabesė'...

— Nga burri im mos ki frikė:
mbaj me vete kėtė thikė,
prapa derėsė tė fshihesh
dhe kur tė vijė, t'i biesh!...
Vraje Petefrinė vetė!
Pastaj tė mė kesh pėr jetė. ..
0 Josif, mos u largo!
Josif, Zolejka tė do'
Rri me mua kėtė natė.. .
Nukė jam si gjithė gratė:
Gjithė trimatė mė duan,
mbreti pėr mua le gruan,
po si ty s'dua tė tjerė.
lemė tė te puth njė herė! —
Edhe e puthi sa deshi.
Josifi u ngre nga sheshi
i mjeri kėrkon tė dalė. . .
Zolejka ju ngjit si ngjalė,
U zėmėrua sa qau'
Dhe zu Josifnė nga krau!
Ky e shtyti me tė fortė
dhe dolli jashte mė portė.
Zolejka mbet turpėruar
me sakon e tij nė duar:
(Josifi, qė ta lėshojė,
Qiti sakon tė shpėtojė.)
Dita s'qe dhe gdhirė mirė,
Zolejka si egėrsirė
nga inati. qė kish marrė
priti burrėn duke qarė!
Ē'ke qė qan, o shpirt, i thotė
dhe vate t'i fshijė lotė,
po Zolejka qa mė shumė.
— Ku mė le vetem, o lumė?
Ike mė le me tė tjerė. ..
Josifi mė prishi nderė?
Erdhi natėn tė mė zėrė
Dhe ra me mua tė flėrė!
Do tė mė kish turpėruar
sikur tė mos jeshe zgjuar!
Tė mos keshe kėtė thikė. . .
kur e pa, i erdhi frikė
dhe hapi derėn e shkoi
po sakon kėtu harroi!
Kur dėgjoi Petefriu
gjithė kėto fjalė, .ngriu;
kur pa dhe sakon e tia,
i erdhi rrotull shtėpia:
Zolejkėn tė turpėrojė
Josifi?. .. Tani tė shojė. ..
Dhe urdhėroi ta zėnė,
brėnda nė bodrum ta venė!