FE Ē'ĖSHTĖ, KOMB Ē'ĖSHTĖ.'
Qe njė koh' e vjetėrė, kur shqipėtarėt besonin e u faleshin yjevet, 
djellit, hėnės, druvet, shkėmbinjvet. Qė ahere shqipėtarėt quheshin^ 
Shqipėtarė.
Pastaj, zunė e besonin qė ēdo gjė nėjetė ka njė perėndi, pėrmbi tė cilat 
Hyji (Jupiteri) mbretėronte. Kėta njerėz prapė quheshin: Shqipėtarė.
Shqipėtarėt ishin tė tėrė tė krishterė gjersa erdhi turku; pas kėsaj, disa 
prej atyre u bėnė muhamedanė dhe ca mbretėr si ishin.
0 Shqipėtarė, tė krishterė a muhamedanė! Hapni sytė: jeni vėllezėr!
Kini qėnė gjithėnjė shqipėtarė dhe vetėm fejaju ėshtė ndruar, pojeni 
njė gjak, njė familje. Pse rrini tė ndarė? Sa turp i math! Me tė ngjyer njė 
motlė, gjysmėn me njė ngjyrė e gjysmėn me njė tjatėr, a munt tė themi qė 
janė dy copa?
Feja ėshtė ndruar, po kurdoherė kemi qenė Shqipėtarė dhe ashtu duhet 
tė jemi.
						Skėndo Frashėri
1. Nxjerrė nga gazeta "Albania" e Faik Konicės, viti I, Bruksel 1897.