Gjergj Kastrioti
Skenderbeu
  

Shkeputur nga "Historia e Shqipnis" e Z. Tajar Zavalani

 

nuk i mungojnė burrat, po ju pėlqeu ta
prisni nga dora e ime, ndonėse vonė, se
kėshtu ndofta desh vet i madhi Zot. Se
ėshtė me tė vėrtetė ēudi qė trima kryelartė
si ju, tė rritur nė liri, duruat kaq kohė
robėrin e barbarve, duke pritur tė mė
shikoni njė ditė nė krye tuaj. Po vallė, a e
meritonj kėtė titull tė bukur tė ēlironjėsit qė
kini mirėsinė tė mė jipni? Lirinė s'jua solla
unė, po e gjeta kėtu, nė mes tuaj. Posa
shkela kėmbėn kėtu, posa dėgjuat emrin,
renttė qė tė gjithė, mė dualtė pėrpara kush
e kush mė shpejtė, sikur t'ishin ngritur nga
varret atėrit, vėllezėrit, bijtė tuaj, sikur tė
kishte zbritė nga qielli vetė Perėndia. Mė
prittė me aq dashuri dhe gėzim, mė sualltė
aq shėrbime tė ēmuara e pa numėr, sa mė
bėtė mė tepėr ju robin tuaj sesa unė tė lirė
ju. Kėtė mbretėri, kėtė qytet nuk jua dhashė
unė, po ju gjeta t'armatosur, lirinė e kishit
kudo, nė krahėrore, nė ballė, nė shpata e nė
ushtat; si gardjan besnikė t'emėruar prej
tim eti, ja ma vutė mbi krye kėtė kunorė, ju
ma dhatė nė dorė kėtė shpatė, ju mė bėtė
zot tė kėsaj mbretėrije, tė cilėn ma ruajtėt
me aq besė, me aqė kujdes, me aq
mundime. Shpjermėni tani, me ndihmėn e
perėndisė, qė ta ēlirojmė tėrė Shqipėrinė.
Pjesėn mė tė madhe, pothuaj tėrė
punėn, e mbaruat: Kruja dhe tėrė krahina e
saj u fitua; Dibra dhe Malėsitė u bashkuan
me ne; anmikut s'i mbeti as emėri, as
shėnjat nė fushat tona; qėndrojnė vetėm
fortesat. Kam shpresė t'i marrim edhe kėto
me hir a me pahir, me dhelpėri a me
trimėri, ndonėse garnizonet turke janė mė
tė forta dhe kėshtjellat janė vendosur si
shkėmbenj tė ashpėr dhe tė paafruarshėm.
Armiku ėshtė i rrethuar, i dėshpėruar, dhe
s'i kanė mbetur veēse muret e fortesave. Po
pėr kėto do tė kėshillohemi e do tė
pėrfundojmė mė nurė kur tė vemi nė vėnt e
kur tė kemi armėt nė dorė dhe anmikun
pėrpara, sesa tani pėr sė largu dhe pa ditur

                                                  Faqe 129

se ē'kemi pėrballė. Do tė nisim nga Petrela
mė parė, jo se kjo ėshtė mė e lehtė pėr t'u
fituar - pėrkundėr ėshtė njė fortesė prej
natyre dhe ka njė garnizon tė fortė - po se
ndodhet mė afėr kryeqytetit, dhe jam i
sigurt qė lajma e mirė e ngjarjeve nė Krujė
ua ka ngrirė gjakun armiqve. Tė tmerruar
nga trimėrija e juaj dhe nga ēkatėrrimi i
garnizonit tė Krujės, ndofta do tė na
lėshojnė fortesėn mė tė mirė; nė mos, po do
t'i shtrėngojmė tė na e japin me tė keq. Njė
gjė vetėm duhet tė keni nėr mėnt: nė mos e
marrshim Petrellėn, asnjė nga ne s' duhet tė
kthehet prapė i gjallė.
Ngrehni pra flamurin pėrpara, dhe
rrėfehuni burra si ngahera. Perėndia, si
gjer tani, ashtu edhe paskėtaj, do tė na
ndilnmojė dhe do tė na nxjerrė faqebardhė.

0 Burrani!"


                        *****
Kujdesja pėr ushtėrin ishte kasaveti ma
i madh i Skėnderbeut. Ai dijti me pėrfitue
nga eksperjenca e vet pranė Sulltanit, tue
krijue nji ushtėri tė zgjedhun dhe tė
pėrhershme mbas modelit tė Jeniēerve. Por
ai nuk kishte nevojė me pėrdorė metodėn
barbare tė grabitjes sė djemve tė mitun nga
gjiu i familjes pėr me i mbyllė nė kazermat,
mbasi ēdo Shqiptar lakmonte me shėrbye
si ushtar i pėrhershėm i prijėsit
t'adhuruem tė kombit. Kjo ushtėri
kombtare, qė ishte rekrutue mbas listave tė
hartueme nga Skėnderbeu vet, nuk
kapėrcente tė dhjetmijėt. N'at kohė nuk
kishte as kazerma dhe ushtarėt banonin
nėpėr shtėpijat e tyne. Kur vinte lajmi se nji
ushtėri turke po i afrohej kufinit epej
kushtrimi nga kėshtjella e Krujės dhe
trimat e Kastriotit vraponin nėpėr vendet
qė iu ishin caktue. Kryetarėt e familjeve
sunduese shqiptare, qė kishin aderue nė

Faqja ne vazhdim